هزینه ایمپلنت دندان

ایمپلنت های دندانی روشی محبوب و موثر برای جایگزینی دندان های از دست رفته هستند. برخلاف پروتزها یا بریج ها، ایمپلنت ها دائمی هستند و ثبات و عملکرد عالی را ارائه می دهند. فرآیند کاشت ایمپلنت دندان شامل چندین مرحله است که هر کدام به دقت برنامه ریزی و اجرا می شوند تا بهترین نتیجه ممکن را تضمین کنند. در این مقاله هر یک از مراحل کاشت ایمپلنت دندان را به تفصیل توضیح خواهیم داد تا بتوانید بفهمید که اگر تصمیم به کاشت ایمپلنت دارید چه انتظاری دارید.

عوامل موثر بر هزینه ایمپلنت دندان

1. تعداد ایمپلنت های مورد نیاز: هزینه ایمپلنت های دندانی به تعداد ایمپلنت های مورد نیاز برای جایگزینی دندان های از دست رفته بستگی دارد. هزینه یک ایمپلنت بین 1000 تا 5000 دلار است، در حالی که یک مجموعه کامل ایمپلنت بین 20000 تا 50000 دلار هزینه دارد.

2. نوع ایمپلنت: انواع مختلفی از ایمپلنت های دندانی موجود است، از جمله ایمپلنت های سنتی، مینی ایمپلنت ها و ایمپلنت های All-on-4. ایمپلنت های سنتی رایج ترین هستند و معمولاً بین 1000 تا 5000 دلار برای هر ایمپلنت هزینه دارند. مینی ایمپلنت ها نسبت به ایمپلنت های سنتی کوچکتر و کمتر تهاجمی هستند و برای هر ایمپلنت بین 500 تا 1500 دلار هزینه دارند. ایمپلنت های All-on-4 یک گزینه جایگزین کامل قوس هستند که می تواند بین 15000 تا 30000 دلار هزینه داشته باشد.

3. پیچیدگی روش: پیچیدگی روش ایمپلنت دندان نیز می تواند بر هزینه تاثیر بگذارد. در صورت نیاز به اقدامات اضافی، مانند پیوند استخوان یا لیفت سینوس، هزینه می تواند به میزان قابل توجهی افزایش یابد.

4. محل مطب دندانپزشکی: هزینه ایمپلنت دندان بسته به محل عمل دندانپزشکی می تواند متفاوت باشد. به طور کلی، خدمات دندانپزشکی در مناطق شهری نسبت به مناطق روستایی گران تر است.

میانگین هزینه ایمپلنت دندان

هزینه ایمپلنت دندان بسته به عوامل ذکر شده در بالا می تواند بسیار متفاوت باشد. با این حال، ما می توانیم یک نمای کلی از میانگین هزینه ایمپلنت دندان در کشورهای مختلف ارائه دهیم.

1. ایالات متحده: هزینه متوسط ​​یک ایمپلنت دندان در ایالات متحده بین 3000 تا 5000 دلار است. هزینه یک مجموعه کامل ایمپلنت بین 20000 تا 50000 دلار است.

2. انگلستان: هزینه ایمپلنت دندان در انگلستان می تواند از 1000 پوند تا 2000 پوند برای هر ایمپلنت متغیر باشد. هزینه یک مجموعه کامل ایمپلنت بین 25000 تا 30000 پوند است.

3. استرالیا: هزینه متوسط ​​یک ایمپلنت دندان در استرالیا بین 3500 تا 6500 دلار است. هزینه یک مجموعه کامل ایمپلنت بین 20000 تا 50000 دلار است.

4. کانادا: هزینه متوسط ​​یک ایمپلنت دندان در کانادا بین 1500 تا 4000 دلار است. هزینه یک مجموعه کامل ایمپلنت بین 20000 تا 50000 دلار است.

5. هند: هزینه ایمپلنت های دندانی در هند می تواند از 25000 روپیه تا 50000 روپیه برای هر ایمپلنت متغیر باشد. هزینه یک مجموعه کامل ایمپلنت بین 300000 تا 500000 روپیه است.

6. تایلند: هزینه متوسط ​​یک ایمپلنت دندان در تایلند بین 35000 تا 50000 پوند است. هزینه یک مجموعه کامل ایمپلنت بین 250000 تا 400000 پوند است.

ذکر این نکته ضروری است که این هزینه ها متوسط ​​هستند و هزینه واقعی ایمپلنت های دندانی به عوامل ذکر شده در بالا بستگی دارد. همچنین توجه به مزایای بلندمدت ایمپلنت های دندانی مانند بهبود سلامت دهان و دندان و کیفیت زندگی هنگام در نظر گرفتن هزینه بسیار مهم است.

پوشش بیمه ای کاشت دندان

بیمه دندان ممکن است بخشی یا تمام هزینه ایمپلنت دندان را بسته به بیمه نامه پوشش دهد. با این حال، بسیاری از طرح های بیمه دندان هزینه کامل ایمپلنت های دندانی را پوشش نمی دهند و ممکن است محدودیت هایی در تعداد ایمپلنت های تحت پوشش داشته باشند یا نیاز به یک دوره انتظار قبل از شروع پوشش داشته باشند.

برخی از مطب‌های دندانپزشکی گزینه‌های تامین مالی برای ایمپلنت‌های دندانی را ارائه می‌دهند، مانند طرح‌های پرداخت یا تامین مالی از طریق وام دهندگان شخص ثالث. این گزینه‌ها می‌توانند به مقرون‌به‌صرفه‌تر کردن ایمپلنت‌های دندانی برای بیمارانی که توانایی پرداخت هزینه کامل را ندارند، کمک کنند.

هزینه ایمپلنت های دندانی بسته به عوامل مختلفی از جمله تعداد ایمپلنت های مورد نیاز، نوع ایمپلنت، پیچیدگی عمل و محل عمل دندانپزشکی می تواند بسیار متفاوت باشد. در نظر گرفتن هزینه ها و بررسی گزینه های تامین مالی یا پوشش بیمه ای برای مقرون به صرفه تر کردن ایمپلنت های دندانی، مهم است که مزایای طولانی مدت ایمپلنت های دندانی را در نظر بگیرید.

ایمپلنت لیزری

ایمپلنت لیزری استفاده از لیزر در دندانپزشکی در سال های اخیر به دلیل توانایی آن در ارائه گزینه های درمانی دقیق و کارآمد افزایش یافته است. فناوری لیزر برای ایمپلنت های دندانی از نوعی لیزر به نام اربیوم:YAG استفاده می کند که در طول موج خاصی عمل می کند و امکان دقت و دقت در روش ایمپلنت دندان را فراهم می کند. این فناوری لیزر به عنوان جراحی "بدون لمس" نیز شناخته می شود زیرا نیازی به تماس مستقیم با بافت بیمار در طول عمل ندارد.

روش کاشت دندان با لیزر معمولاً شامل چندین مرحله است. اولین مرحله شامل معاینه کامل دهان و فک بیمار برای تعیین اینکه آیا واجد شرایط ایمپلنت دندان هستند یا خیر. این معاینه ممکن است شامل اشعه ایکس، سی تی اسکن و سایر ابزارهای تشخیصی برای ارزیابی تراکم استخوان فک و سلامت لثه های اطراف باشد.

هنگامی که دندانپزشک تأیید کرد که بیمار کاندید مناسبی برای کاشت دندان است، مرحله بعدی مرحله برنامه ریزی درمان است. این مرحله شامل برنامه ریزی و طراحی سفارشی پروسه ایمپلنت دندانی با در نظر گرفتن نیازهای منحصر به فرد بیمار، از جمله تعداد ایمپلنت های مورد نیاز، محل داخل فک، و جدول زمانی کلی درمان است.

در طول عمل کاشت دندان با لیزر، ابتدا دندانپزشک ناحیه مورد نظر را با استفاده از بی حسی موضعی بی حس می کند. سپس لیزر به سمت ناحیه ای از فک که قرار است ایمپلنت در آن قرار گیرد هدایت می شود. پرتو لیزر بافت یا لثه اطراف محل را برداشته و استخوان فک را آشکار می کند. این کار بدون هیچ سوراخ یا برشی انجام می شود که تا حد زیادی میزان ناراحتی را کاهش می دهد و زمان بهبود را تسریع می کند.

پس از آماده شدن محل، ایمپلنت با استفاده از درایور تخصصی ایمپلنت دندان در استخوان فک قرار می گیرد. سپس ایمپلنت باقی می ماند تا با استخوان اطراف یکپارچه شود که ممکن است چندین ماه طول بکشد. ابزارهای تصویربرداری مانند اشعه ایکس و سی تی اسکن به صورت دوره ای برای نظارت بر ادغام ایمپلنت با استخوان استفاده می شود.

هنگامی که ایمپلنت با استخوان فک ترکیب شد، اباتمنت یا قطعه اتصال بر روی ایمپلنت قرار می گیرد. مرحله آخر شامل قرار دادن دندان مصنوعی یا تاج دندان است که به طور سفارشی برای بیمار طراحی شده است تا از نظر رنگ، اندازه و شکل با بقیه دندان های خود مطابقت داشته باشد.

مزایای کاشت دندان با لیزر بسیار زیاد است، از جمله حداقل تورم، خونریزی و ناراحتی در مقایسه با روش‌های کاشت سنتی. علاوه بر این، ایمپلنت‌های دندانی با لیزر کم تهاجمی هستند، بنابراین زمان بهبودی اغلب سریع‌تر است و بیماران می‌توانند زودتر از روش‌های سنتی ایمپلنت به فعالیت‌های عادی خود بازگردند. علاوه بر این، ایمپلنت‌های دندانی لیزری معمولاً به دلیل دقت و دقت فناوری، درصد موفقیت بالاتری نسبت به ایمپلنت‌های معمولی دارند.

برخی از معایب احتمالی ایمپلنت های دندانی لیزری شامل افزایش هزینه تجهیزات و روش ها در مقایسه با گزینه های کاشت سنتی است. با این حال، مزایای استفاده از لیزر در روش های کاشت دندان ممکن است هزینه های افزایش یافته برای بیماران واجد شرایط را جبران کند.

ایمپلنت های دندانی با لیزر یک گزینه ابتکاری و کم تهاجمی برای کسانی است که به دنبال جایگزینی دندان های از دست رفته هستند. فناوری لیزر درگیر دقت و دقت بیشتری را در طول عمل جراحی و همچنین کاهش درد و ناراحتی در طول فرآیند بهبودی را فراهم می‌کند. با مراقبت و نگهداری مناسب از دهان، بیماران می توانند از سلامت، عملکرد و زیبایی دهان با کمک لیزر ایمپلنت دندان لذت ببرند.

ایمپلنت دندانی دیجیتال

ایمپلنت دندانی دیجیتال یک نوآوری انقلابی در زمینه دندانپزشکی هستند که روشی دقیق، کارآمد و از نظر فناوری پیشرفته برای جایگزینی دندان ارائه می دهند. این رویکرد پیشرفته مبتنی بر تکنیک‌های سنتی کاشت دندان است که از فناوری دیجیتال و طراحی و ساخت به کمک رایانه (CAD/CAM) برای ایجاد ترمیم‌های دقیق‌تر، سفارشی‌تر و زیبایی‌شناختی استفاده می‌کند.

در این توضیح جامع از ایمپلنت های دندانی دیجیتال، پیشینه، فرآیند، مزایا، چالش ها و پتانسیل آینده این روش پیشرفته را مورد بحث قرار خواهیم داد.

پیشینه و توسعه ایمپلنت های دندانی دیجیتال مفهوم ایمپلنت های دندانی دیجیتال در پاسخ به محدودیت ها و چالش های روش های سنتی کاشت دندان پدیدار شد. کاشت دندان سنتی معمولاً شامل یک فرآیند دو مرحله‌ای است که کاشت ایمپلنت و اباتمنت با یک دوره بهبودی سه تا شش ماهه از هم جدا می‌شوند. این جدول زمانی می تواند طولانی و دست و پا گیر باشد و اغلب به روش های جراحی اضافی مانند پیوند استخوان نیاز دارد.

متخصصان دندانپزشکی شروع به بررسی راه‌هایی برای بهینه‌سازی فرآیند ایمپلنت دندانی با تأکید ویژه بر ادغام فناوری‌های دیجیتال در جریان کار کردند. این امر منجر به توسعه ایمپلنت‌های دندانی دیجیتال شد و روشی که دندانپزشکان برای جایگزینی و ترمیم دندان‌ها به کار می‌برند را به طور اساسی متحول کرد.

فرآیند ایمپلنت دندان دیجیتال: فرآیند ایمپلنت دندان دیجیتال شامل چندین مرحله کلیدی است که در زیر به آنها اشاره شده است:

1. مشاوره و ارزیابی اولیه

در طول مشاوره اولیه، متخصص دندانپزشک سلامت کلی دهان، تاریخچه پزشکی و نیازهای جایگزینی دندان بیمار را ارزیابی می کند. اشعه ایکس دیجیتال، اسکن داخل دهانی و تکنیک های تصویربرداری سه بعدی، مانند توموگرافی کامپیوتری با پرتو مخروطی (CBCT)، برای جمع آوری اطلاعات مهم در مورد آناتومی دندان و ساختار استخوان بیمار استفاده می شود.

2. برنامه ریزی دیجیتال درمان

با استفاده از نرم افزار تخصصی، متخصص دندانپزشکی یک مدل سه بعدی مجازی از ساختارهای دهانی بیمار ایجاد می کند و به آنها اجازه می دهد کاشت ایمپلنت را برنامه ریزی کنند و ترمیم پروتز را به صورت دیجیتالی سفارشی کنند. این رویکرد دندانپزشک را قادر می سازد تا موقعیت، اندازه و زاویه بهینه ایمپلنت را انتخاب کند و در عین حال عوارض احتمالی را به حداقل برساند و بهترین نتایج ممکن را تضمین کند.

3. راهنمای ساخت

هنگامی که موقعیت ایمپلنت و طراحی ترمیم نهایی شد، متخصص دندانپزشکی یک راهنمای جراحی دیجیتال ایجاد می کند که با استفاده از فناوری CAD/CAM ساخته می شود. این راهنمای سفارشی پرینت سه بعدی به گونه ای طراحی شده است که دقیقاً روی دندان های بیمار قرار گیرد و از قرار دادن دقیق ایمپلنت در حین جراحی اطمینان حاصل کند.

4. کاشت ایمپلنت

متخصص دندانپزشکی با استفاده از راهنمای دیجیتال جراحی، عمل کاشت ایمپلنت را با دقت و کنترل بالایی انجام می دهد. این رویکرد کم تهاجمی معمولاً به زمان کمتر و برش‌های کمتری نسبت به جراحی کاشت معمولی نیاز دارد، که باعث کاهش ناراحتی بیمار و تسریع روند بهبودی می‌شود.

5. استئواینتگراسیون و شفا

مشابه روش‌های سنتی کاشت دندان، ایمپلنت دیجیتال تحت یک مرحله انسداد استخوانی قرار می‌گیرد که طی آن با استخوان فک بیمار ترکیب می‌شود. این فرآیند که تقریباً سه تا شش ماه طول می‌کشد، تضمین می‌کند که ایمپلنت به بخشی امن و پایدار از ساختار دهانی بیمار تبدیل می‌شود.

پروتز دندان

پروتز دندان وسیله ای است که برای جایگزینی دندان های از دست رفته یا حمایت از دندان های موجود استفاده می شود. همچنین به عنوان یک دستگاه دندانپزشکی یا دندان مصنوعی نیز شناخته می شود. پروتزهای دندانی برای بهبود عملکرد و ظاهر دهان و همچنین برای بازگرداندن توانایی بیمار در خوردن، صحبت کردن و لبخند زدن با اعتماد به نفس طراحی شده اند.

انواع مختلفی از پروتزهای دندانی موجود است، از جمله پروتزهای کامل، پروتزهای جزئی، پروتزهای متکی به ایمپلنت و بریج. هر نوع پروتز مزایا و معایب منحصر به فرد خود را دارد و انتخاب نوع استفاده از آن به نیازها و ترجیحات هر بیمار بستگی دارد.

دندان مصنوعی کامل دندان مصنوعی کامل زمانی استفاده می شود که تمام دندان های فک بالا یا پایین از بین رفته باشد. آنها از مجموعه کاملی از دندان های مصنوعی تشکیل شده اند که به یک پایه همرنگ لثه متصل می شوند. پایه به گونه ای طراحی شده است که به خوبی روی لثه های بیمار قرار می گیرد و اثر مکش ایجاد می کند که پروتز را در جای خود نگه می دارد.

پروتزهای کامل می توانند معمولی یا فوری باشند. پروتزهای معمولی پس از برداشتن تمام دندان های بیمار و بهبود لثه ها ساخته می شوند. پروتزهای فوری قبل از کشیدن دندان ساخته می شوند و بلافاصله پس از کشیدن دندان می توان آن را در دهان قرار داد.

دندان مصنوعی جزئی پروتزهای پارسیل زمانی استفاده می شوند که برخی از دندان های هر یک از فک ها و نه همه آنها از بین رفته باشد. آنها از یک یا چند دندان مصنوعی تشکیل شده اند که به یک چارچوب فلزی یا پایه پلاستیکی متصل شده اند. چارچوب یا پایه به گونه ای طراحی شده است که در اطراف دندان های طبیعی موجود قرار گیرد و پروتز پارسیل را به طور ایمن در جای خود نگه دارد.

پروتزهای جزئی می توانند متحرک یا ثابت باشند. پارتیال‌های متحرک را می‌توان برای تمیز کردن و نگهداری بیرون آورد، در حالی که پارتیال‌های ثابت (همچنین به عنوان بریج شناخته می‌شوند) با استفاده از روکش‌های دندانی به طور دائم به دندان‌های طبیعی مجاور متصل می‌شوند.

پروتزهای با پشتیبانی از ایمپلنت

پروتزهای متکی به ایمپلنت زمانی استفاده می‌شوند که تمام دندان‌های هر یک از فک‌ها از بین رفته باشند اما بیمار تراکم استخوان کافی برای حمایت از ایمپلنت‌های دندانی را داشته باشد. ایمپلنت‌ها پایه‌های تیتانیومی کوچکی هستند که با جراحی در استخوان فک قرار می‌گیرند، جایی که با گذشت زمان با استخوان ترکیب می‌شوند. هنگامی که ایمپلنت ها بهبود یافتند، یک پروتز با استفاده از اتصال دهنده های مخصوص به آن ها متصل می شود.

پروتزهای ایمپلنتی دارای مزایای متعددی نسبت به پروتزهای سنتی هستند، از جمله بهبود ثبات و راحتی، توانایی جویدن بهتر و ظاهر طبیعی تر.

پل ها

بریج برای جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته با چسباندن دندان های مصنوعی به دندان های طبیعی مجاور با استفاده از روکش های دندانی استفاده می شود. روکش‌ها روی دندان‌های طبیعی در دو طرف شکاف قرار می‌گیرند و دندان‌های مصنوعی (معروف به پونتیک) بین آنها آویزان است.

پل ها را می توان از مواد مختلفی از جمله چینی، سرامیک و آلیاژهای فلزی ساخت. آنها مزایای متعددی نسبت به سایر انواع پروتزهای دندانی دارند، از جمله بهبود ثبات و عملکرد و ظاهر طبیعی تر.

فرآیند گرفتن پروتز دندان

فرآیند گرفتن پروتز دندان معمولاً شامل چندین مرحله است:

1. مشاوره: اولین قدم تعیین وقت مشاوره با دندانپزشک یا متخصص پروتز دندان (متخصص پروتزهای دندان) است. در طول این قرار ملاقات، دندانپزشک دهان شما را معاینه می کند و گزینه های درمانی شما را با شما در میان می گذارد.

2. قالب گیری: اگر تصمیم دارید که پروتز بگیرید، قدم بعدی برداشتن قالب از دهان است. این شامل گاز گرفتن سینی های پر از مواد قالب گیری است که یک کپی دقیق از دندان ها و لثه های شما ایجاد می کند.

3. فیتینگ: پس از برداشتن قالب ها، دندانپزشک از آنها برای ایجاد یک پروتز سفارشی استفاده می کند که دقیقاً با دهان شما مطابقت دارد. این ممکن است شامل چندین اتصالات باشد تا اطمینان حاصل شود که پروتز راحت و ایمن قرار می گیرد.

4. تنظیم: پس از دریافت پروتز، اگر احساس ناراحتی کرد یا به درستی جا نیفتاد، ممکن است لازم باشد برای تنظیمات یا اصلاحات برگردید. این یک بخش طبیعی از فرآیند است و تضمین می کند که پروتز شما تا حد امکان راحت و کاربردی باشد.

5. تعمیر و نگهداری: در نهایت.

پروتز دندان ایمپلنت

پروتز دندان ایمپلنت اولین قدم برای کاشت ایمپلنت، تعیین وقت مشاوره با یک دندانپزشک یا جراح متخصص دهان و دندان است که در کاشت ایمپلنت تخصص دارد. در طول این مشاوره، دندانپزشک دهان شما را معاینه می‌کند، عکس‌برداری با اشعه ایکس یا سی‌تی اسکن می‌گیرد و در مورد سابقه پزشکی شما صحبت می‌کند تا مشخص کند آیا شما کاندید مناسبی برای ایمپلنت‌های دندانی هستید یا خیر. همچنین باید از این زمان برای پرسیدن هر سوالی که ممکن است داشته باشید و بحث در مورد طرح درمان، از جمله هزینه ها، جدول زمانی و هرگونه خطر یا عوارض احتمالی استفاده کنید.

کاشت پروتز ایمپلنت هنگامی که شما و دندانپزشکتان در مورد برنامه درمانی به توافق رسیدید، گام بعدی قرار دادن ایمپلنت است. این کار معمولاً با بی حسی موضعی انجام می شود، اما برای بیمارانی که مضطرب یا عصبی هستند می توان از آرامبخشی استفاده کرد. ایمپلنت یک پایه تیتانیومی کوچک است که در استخوان فک قرار می‌گیرد و در نهایت در فرآیندی به نام osseointegration با استخوان ترکیب می‌شود.

دندانپزشک یک برش کوچک در بافت لثه ایجاد می کند و سوراخی در استخوان فک که در آن ایمپلنت قرار می گیرد سوراخ می کند. پس از کاشت ایمپلنت، یک اباتمنت موقت متصل می شود و بافت لثه بسته می شود. این روش معمولاً حدود یک ساعت طول می کشد، اما بسته به تعداد ایمپلنت های مورد نیاز و پیچیدگی مورد می تواند متفاوت باشد.

مبهبودی و استئواینتگراسیون هنگامی که ایمپلنت در جای خود قرار گرفت، فرآیند ترمیم و ادغام استخوانی آغاز می شود. این ممکن است چندین ماه طول بکشد، زیرا استخوان باید رشد کند و با ایمپلنت ترکیب شود تا پایه ای پایدار برای دندان جایگزین ایجاد کند. در این مدت، رعایت دستورالعمل های دندانپزشک برای مراقبت و نگهداری مناسب از محل ایمپلنت بسیار مهم است. همچنین ممکن است لازم باشد از غذاهای سفت یا ترد و سیگار خودداری کنید، زیرا این مواد می توانند روند بهبودی را مهار کنند.

قرار دادن تکیه گاه پس از تکمیل فرآیند استئواینتگراسیون، دندانپزشک شما برای قرار دادن اباتمنت نوبت دوم را تعیین می کند. این بخشی از ایمپلنت است که ایمپلنت را به دندان یا دندان جایگزین متصل می کند. اباتمنت داخل ایمپلنت پیچ می شود و بافت لثه اجازه می یابد تا اطراف آن ترمیم شود. این معمولا چند هفته طول می کشد.

قالب گیری و دندان های جایگزین

هنگامی که اباتمنت در جای خود قرار گرفت، دندانپزشک شما از دهان و دندان شما قالب می گیرد تا یک دندان یا دندان جایگزین سفارشی ایجاد کند. این ممکن است شامل گرفتن عکس، اشعه ایکس یا اسکن دیجیتالی از فک و نیش شما برای اطمینان از تناسب و عملکرد مناسب باشد. بسته به نیازها و ترجیحات شما، دندان های جایگزین ممکن است تاج، بریج یا پروتز باشند.

نصب و تنظیم نهایی دندان یا دندان های جایگزین به اباتمنت متصل می شوند و دندانپزشک شما تناسب و عملکرد را بررسی می کند تا مطمئن شود همه چیز به درستی کار می کند. برای اطمینان از تناسب راحت و پایدار، ممکن است لازم باشد برای یک قرار ملاقات بعدی برای انجام هرگونه تنظیمات یا اصلاحات لازم مراجعه کنید. با مراقبت و نگهداری مناسب، ایمپلنت های دندانی می توانند سال ها دوام بیاورند و جایگزینی طبیعی و کاربردی برای دندان های از دست رفته ارائه دهند.

فرآیند کاشت ایمپلنت دندان شامل مراحل مختلفی است که هر کدام برای موفقیت و طول عمر ایمپلنت بسیار مهم است. یافتن یک دندانپزشک یا جراح دهان واجد شرایط و با تجربه که در کاشت ایمپلنت تخصص داشته باشد و بتواند شما را در طول فرآیند، از مشاوره تا نصب نهایی، راهنمایی کند، مهم است. با مراقبت و نگهداری مناسب، ایمپلنت های دندانی می توانند راه حلی طولانی مدت و موثر برای دندان های از دست رفته، بهبود سلامت دهان، عملکرد و اعتماد به نفس شما ارائه دهند.